Pingyao, Xian en Chengdu

Pingyao,

Het begon allemaal de avond er voor met een paar drink spelletjes, Het werd daardoor een beetje laat. Ik lag pas 3 uur in bed en moest de volgende dag om 8:00 uur de trein hebben. Ik kon slecht mijn bed uit komen en mijn planning zag eruit dat ik het nog net ging redden. Ik zou ongeveer 2 minuten voordat de trein vertrok op het perron zijn. Wat ik helaas niet wist is dat ze het perron 5 minuten voor dat de trein aankomt sluiten en dat ik daardoor de trein ging missen. En omdat ik de trein van 8:00 uur gemist had, moest ik op het station van Beijing 6 uur wachten tot dat de volgende trein ging. Dus in plaats van dat ik rond 14:00 aan zou komen, kwam ik nu om 20:00 uur aan. Ik had nog geen hostel geboekt want ik was er vanuit gegaan dat ik er rond de middag zou zijn. Het was dus 20:00 uur en ik stond op het station van Pingyao. Pingyao heeft 2 stations een naast het centrum en een ver erbuiten, ik dacht dat ik naar het station zou gaan dat in het centrum lag. Maar dit was verkeerd gedacht. Ik stond dus op het station da het verst van het centrum af was en Pingyao heeft geen metro, dus ik was aangewezen op de bussen. Ik loop naar een van de bussen toe en probeer aan de bus chauffeur te vragen of zijn bus toevallig naar het centrum gaat. De chauffeur schut nee en ik vraag me af of hij mij begreep dus ik vraag aan hem welke bus ik wel moet hebben en hij schut weer nee. Dus daar had ik niet zo veel aan. Gelukkig kwamen daar toeristen uit Frankrijk aan gelopen en hun zaten met hetzelfde probleem. Dus vroeg ik hun of we een taxi konden delen zodat het mij niet te veel zou kosten, dit vonden ze oké en was ik gered. Ik had tijdens de treinrit al gekeken of er hostels waren in Pingyao, en ik kon ze niet echt vinden. Dus was ik maar naar een hotel gegaan, je zou zeggen dat een beetje receptionisten wel Engels kan spreken maar ook dit was weer lastig. De receptionisten belde dus maar iemand die als tolk kon dienen. Uiteindelijk lukte het om een kamer te regelen en kon ik eindelijk wat gaan avond eten want dit had ik ook nog niet gedaan. Maar eerst moest ik een pinautomaat vinden omdat ik geen geld meer had. Na de derde pin automaat die ik geprobeerd had en er niks meer in de buurt zat ben ik maar gestopt met zoeken en was mijn avond eten een zak chips en een fles water. Bij het hotel zat het ontbijt inbegrepen dus ik hoefde alleen maar de nacht door te komen. 

Dus na het ontbijt ben ik weer verder gaan zoeken naar banken en pinautomaten. En net buiten het centrum had ik er een gevonden die het doet, dus ik kan eindelijk gaan lunchen. Bij het uitkiezen kijk ik altijd of ze een menu met plaatjes hebben, zodat ik wat makkelijker mijn eten kan bestellen. Ik had eindelijk een restaurant gevonden en kon ik aanwijzen wat ik wilde eten. Meestal heb ik geen flauw idee wat er allemaal in het gerecht zit omdat ik het niet kan lezen. Zo ook deze keer het bleek noedels te zijn met een paar plakken gedroogd rundvlees. Het was heel lekker maar omdat het vlees nog rood was hoopte ik maar dat ik er niet ziek van zou worden. Na de lunch kon ik beginnen met het verkennen van de stad. Het centrum van de stad is een van de oudste steden van China en is goed bewaard gebleven en terwijl je door de straten heen loopt lijkt het net of je terug gaat in de tijd. Na wat rond dwalen in het centrum besloot ik de stadsmuur op te klimmen en die een stuk af te lopen. Omdat het centrum zo oud is, is er geen hoogbouw dus kan je over heel het centrum heen kijken en kon je de stadsmuur aan de andere kant van het centrum zien. Ik bleef maar 2 nachten in Pingyao omdat ik in een hotel sliep en dat redelijk prijzig was.

Xian, 
Ik dacht altijd dat Xian een van de kleine steden was, maar op het moment dat ik het metro station uit kom lopen en om mij heen kijk lijkt het wel of ik in een westerse stad ben. Het metro station ligt midden in het bankendistrict van Xian, dus ik zie allemaal hoge gebouwen en grote reclame schermen. om bij mijn hostel te komen moest ik nog een stuk richting het centrum lopen en moest ik de stadsmuur onderdoor. Terwijl ik de stadsmuur onderdoor loop zie ik langzaam het oudere gedeelte van Xian en is in eens weer een oude stad. Met de huizen met de mooie daken en de mooi geschilderde gevels.

Ik drop snel mijn bagage in het hostel en ga de stad verkennen. Het hostel bevind zich in het stadscentrum, dus ik hoef niet ver te lopen naar alle bezienswaardigheden. Ik begin eerst het gebied bij het hostel te verkennen, dit gebied is de kunstbuurt van Xian. Dus ik zie over al schilderijen en Chinese kalligrafie. Nadat ik hier door heen ben gelopen vervolg ik mijn weg naar het moslimkwartier, waar je een straat heb vol met eet kraampjes. Het is rond etenstijd als ik daar aankom. Ik loop eerst een rondje om de boel een beetje te verkennen. Het eten wat ze verkopen ziet er erg lekker uit maar zoals ik al eerder benoemde kan ik niet lezen wat het is. Dus loop ik maar naar een kraam en bestel wat kleins zodat ik bij de volgende kraampjes ook wat kan proberen. Nadat ik genoeg gegeten had en terug naar het hostel was gelopen, voelde mijn buik toch niet helemaal lekker. Ik sliep wel snel maar de volgende dag werd ik wakker met nog meer kramp en toen wist ik het dat ik voedsel vergiftiging had op gelopen. en als ik er zo over na denk is het eigenlijk niet heel raar.

Terracotta leger,
Het terracotta leger was de voornaamste reden dat ik Xian wilde gaan zien. Het terracotta leger ligt ver buiten de stad en je kan het niet bereiken met trein of metro, dus ik was aangewezen op de bus. Ik had al wat informatie gewonnen bij de toerist info en ik wist welke bus ik moest hebben en van waar hij vertrok. De bus vertrok vanaf het trein station, dus ik ging met de metro naar het trein station. Ik dacht het gaat moeilijk worden om de juiste bus te vinden, maar dit was niet het geval. Omdat er zo veel mensen naar het Terracotta leger gaan hadden ze een speciale shuttle service dus ik kon zo instappen.

Het terracotta leger staat in 3 grote hallen, hal 1 is het grootst. Ik loop de verhoging op om bij de ingang van de hal te komen. Ik loop de deur door en waar je normaal al het terracotta leger kon zien, kon ik dit niet. Er stonden zoveel mensen voor dat het even duurde voor dat ik ook vooraan stond. Na een paar foto's gemaakt te hebben probeerde ik uit de menigte te ontsnappen, hiervoor moest ik nog wel een paar selfiesticks ontwijken. Je kan in de hal, helemaal rond het terracotta leger lopen. Dit ben ik ook gaan doen en tijdens het rondlopen in de hal lijkt het net alsof ik me op het oude Amsterdam centraal bevind. De hal heeft namelijk een vergelijkbare constructie, waardoor het geluid ook hetzelfde klinkt. Het enige wat ik niet hoor zijn de treinen. Het terracotta leger is erg groot en dat vind ik erg indrukwekkend. Voornamelijk omdat alle beelden met de hand zijn gemaakt en geen een beeld hetzelfde is. Het is zelfs nog meer indrukwekkend als ik later langs een beeld loop die tentoon gesteld staat. Als ik dan kijk naar de details van de soldaat, zijn haar is gevlochten en zelfs de onderkant van zijn schoenen is voorzien van profiel.

Chengdu, 
De stad Chengdu is net als veel van de steden in China groot en een vervallen. Het centrum daarin tegen is alsof je rond loopt in een stad in Europa. De gigantische winkelcentrums en de dure merk kleding winkels. De auto's die door het centrum rijden zijn dan ook Porsche, tesla's en de dure Nissans. Het verschil tussen arm en rijk is hier heel groot, want als je maar een paar stappen buiten het centrum zet zie je de zwervers op straat en de mensen dragen versleten kleding. Het hostel waar ik in slaap bevind zich ook in een buiten wijk. Het is een stuk lopen naar de metro, je bent hier ongeveer 20 min. mee bezig. Het voordeel dat het hostel in de buitenwijk ligt is dat het bier wel goedkoop is in de supermarkt. Je kan het al kopen voor 5 punten, dat is gelijk aan ongeveer 60 eurocent. 

Het panda onderzoekscentrum,
Als je in China bent en zeker als je in Chengdu bent dan moet je de panda's gaan bezoeken. Dus dat is ook wat ik gedaan heb. Het was op een Zaterdag dat ik er heen ging. Dit was niet een van mijn beste keuzes omdat de Chinezen dan ook vrij zijn, dus het is dan extra druk. Als je door het park loopt dan merk je pas echt hoe gek de chinezen op de panda's zijn. Bij de verblijven is het druk, ik heb het geluk dat ik vergeleken met hun groot ben en dat ik foto's kan maken over hun heen. Het onderzoekscentrum heeft ook een verblijf waar de kleine panda's bij elkaar liggen en gevoed worden. Om dit te kunnen zien moet je natuurlijk in de rij gaan staan. Het duurde ongeveer 30 minuten en toen waren we eindelijk aan de beurt. We konden door een raam naar de panda's kijken maar voor dat we wat goed foto's hadden genomen werden we alweer weg gestuurd door de bewaking. Dus ik denk dat ik in totaal de babypanda's voor 20 seconden gezien heb. Maar het was het wachten waard;)

The great Budha of Le shan,
De boeddha bevindt zich in een stadje dat ongeveer 1 uur met de hogesnelheidstrein vanuit Chengdu is. Vanuit daar moet je nog wel met de bus naar de boeddha wat ongeveer nog eens een half uur kost. Ik had het geluk dat ik Julien tegen het lijf was gelopen en dat hij chinees spreekt. Dus om bij de boeddha te komen was nu niet zo moeilijk. Voor dat je bij de boeddha bent moet je eerst nog wat trappen op. De boeddha staat langs de rivier aan de andere kant van de berg. Dus je moet eerst een berg over om bij de boeddha te komen. Eenmaal boven op de berg aan gekomen zien we een tempel staan. We stappen de tempel binnen en de wierook komt mijn neusgaten binnen. Alles is een beetje wazig in de tempel omdat deze blauw staat van de wierook. Aan de voorkant van de tempel zijn wat mensen aan het bidden en elke keer als ze klaar zijn met het bidden klinkt er een bel. ik loop een deel de tempel door en nu valt het mij op dat ze ook nog wat Chinese muziek spelen op de achtergrond. Ik loop weer naar buiten en we vervolgen onze weg richting de boeddha. Als we er bijna zijn kunnen we eerst alleen nog maar zijn hoofd zien. We komen dichterbij en ook hier is het weer druk met toeristen. Ze staan allemaal te dringen voor de beste foto's. Er komt een groep aan gelopen en ze hebben twee krukjes bij zich. Ik blijf even staan om te kijken wat ze gaan doen, het blijkt een foto service te zijn. Er is er één met een professionele camera en de rest moet omstebeurten op het krukje gaan staan. de persoon die op het krukje staat wordt dan door het hulpje van de fotograaf in wat houdingen gevormd en moet dan even lachen en dan is de volgende aan de beurt. Het gaat in een rap tempo en de mensen worden letterlijk behandeld als poppen, maar ja je moet er wat voor die beste vakantie foto over hebben. We liepen door naar de trappen die lijden naar het platform voor de boeddha. De trappen zijn erg stijl en ongelijk. We lopen langzaam de trappen af, maar dat komt omdat er veel mensen voor ons staan en op de weg naar beneden stil gaan staan om foto's te nemen. Eindelijk we zijn beneden we kijken omhoog en zien dan pas hoe groot de Boeddha is. Ook hier Staan de wierook stokjes te geuren. Er zijn ook weer mensen aan het bidden, sommige mensen steken een kaarsje aan en zetten die voor de boeddha neer. Als je zo tussen de berg en de rivier staat hoor je de drukte van alles om je heen niet meer. Ik blijf nog een tijdje staan kijken naar alle mensen die voorbij komen. Er zijn nog heel veel wandelpaden rond de boeddha en we besluiten om een klein stukje rond te lopen. Als je weg loopt van de Boeddha kom je steeds minder mensen tegen en het lijkt zelfs even of je, je ergens midden in de jungle bevindt. Je kan hieraan wel zien dat de chinezen toeristen niet van lopen houden.