Vietnam van noord naar zuid

3 november 2018 - Phu Quoc, Vietnam

Hanoi,
Ik heb een vliegticket van Hong Kong naar Hanoi gekocht, omdat het makkelijker is voor het regelen van je visum.Renske kwam gezellig langs voor twee weken, dus op het vliegveld van Hanoi moest ik even wachten. Gelukkig landde we ongeveer rond dezelfde tijd dus ik hoefde niet lang te wachten. We hadden van te voren niks geregeld, dus we moesten eerst nog een paar dingen regelen. We hadden geen vervoer naar de stad en we moesten dus gaan kijken welke bus we nodig hadden, maar eerst moesten we nog geld pinnen. Er stonden 6 pinautomaten op het vliegveld, dus dat moest wel goed komen zou je denken. Toch niet, we hebben ze alle 6 geprobeerd maar geen een accepteerde mijn pinpas. Dus moest ik mijn creditcard gebruiken. Na 2 miljoen gepind te hebben, ja 2 miljoen. Het geld hier is geen reet waard (ongeveer €70,-). Na dat we het geld hadden konden we onze zoektocht naar de bus vervolgen. Gelukkig duurde deze zoektocht niet heel lang, omdat de borden hier de bussen wel in het Engels staat aangeven. De bus reis duurde ongeveer een uur. Nadat we aangekomen waren in Hanoi konden we een hostel gaan zoeken. We liepen een hostel binnen om te vragen of er plek was, maar voordat er gekeken werd of er plek was, kregen we een gratis biertje in onze handen gedrukt. We kregen nog geen minuut later te horen dat het hostel helemaal vol zat en dat er dus geen plek was. En omdat het al donker begon te worden, moesten we het biertje maar wat sneller opdrinken om nog een hostel te zoeken. Uiteindelijk hadden we een hostel gevonden met een Rooftopbar. Na daar nog een klein biertje te hebben gedronken, zijn we de stad ingelopen voor wat avond eten. We sliepen in het hostel op een kamer voor 8 personen. Er stonden 4 stapelbedden, we hadden allebei een top-bed. Rond de bedden hingen gordijnen om ervoor te zorgen dat je minder last van het licht had. Er was alleen een klein minpuntje. Ze hadden de lampen ook boven het bed geplaatst, dus elke keer als het licht aan ging, scheen deze in je gezicht en het licht ging best vaak aan in de nacht. Dit kwam omdat het een party hostel was. Dus ik had maar besloten om voor de nacht er na de lamp eruit te draaien. 

De volgende dag zijn we op tijd opgestaan en na een goed ontbijt wat een keer niet uit rijst of noedels bestond hebben we een plan gemaakt van wat we allemaal gingen doen vandaag. We hadden besloten om eerst het oude deel van Hanoi te doen. Tijdens het lopen werden we aan gesproken door twee vietnamezen jongens van 21 jaar oud. Ik stond met mijn rug naar hun toe en mijn eerste reactie was bijna: no, I don't want to buy anything! Maar toen ik mij omdraaide zag ik dat ze niks wilde verkopen, ze wilde alleen maar een praatje met ons maken om hun Engels te verbeteren. Ik vind dit eigenlijk wel een goed idee van ze, je kan het beter leren door het veel te spreken. Dus na het gesprek zijn wij weer door gelopen naar een tempel. Dit was de eerste tempel die ik bezocht na China en wat mij opvalt is dat de tempel een stuk minder mooi is dan de tempels in China. De tempel was niet zo heel goed onderhouden en de beelden zagen er ook niet zo mooi uit als in China. Na dat we de binnen stad hadden rond gelopen zijn we terug gelopen naar het hostel. Voor een koud drankje in de rooftopbar en om een plan te maken voor de aankomende twee weken dat Renske er is. Na dat we een planning hadden gemaakt zijn we maar gaan tafelvoetballen om een beetje wakker te blijven want we hadden allebei niet zo heel lekker geslapen, doordat het licht regelmatig aan ging. Het tafelvoetballen voelde als topsport omdat het buiten zo warm was en we zeik nat van het zweet waren. De tafelvoetbal stond erg handig opgesteld, het stond namelijk naast het trapgat dus we konden de bal regelmatig beneden ophalen. Na het sporten(tafelvoetbal) zijn we gaan eten omdat we er toch best wel honger van kregen. Na het eten zijn we naar de nightmarket gegaan. Dit was een hele straat vol met allemaal kraampjes waar ze van alles verkochten zoals souvenirs, kleding, schoenen en sieraden. Nadat we terug waren in het hostel zijn we op tijd naar bed gegaan omdat we de volgende morgen naar het mausoleum wilde en we  gehoord hadden, dat je vroeg moest gaan omdat je anders niet meer binnen kwam.

We hadden onze wekker vroeg gezet en zaten daarom dus ook als eerst aan het ontbijt. Nadat we ons ontbijt snel naar binnen hadden geschoven zijn we op pad gegaan richting het mausoleum, toen we er bijna waren bleek de voorkant helemaal afgesloten omdat er een of ander conventie was. Dus we moesten een paar straten omlopen om bij de ingang te komen. Voor dat we naar binnen mochten moesten we onze camera's en tassen inleveren. Je mag namelijk geen foto's maken van Ho Chi Minh. Alle bezoekers die naar binnen gingen moesten zichzelf opstellen in één rij van 2. Na ongeveer een half uur wachten werden we mee genomen om naar binnen te gaan. We moesten stil zijn en we mochten binnen niet stil staan. we stonden dus ook weer binnen het minuut buiten. Je kon alleen terug bij de ingang komen, als je door het museum heen ging en dat koste natuurlijk geld. Het Ho Chi Minh museum is een museum ter ere van Ho Chi Minh, in het museum staat het huis waar hij heeft gewoond, de vijver waar hij gevist heeft en het mango-pad waar hij elke morgen overheen liep. Het museum voelde lekker communistische aan. In de avond hebben we en streetfood tour gedaan. Dit is met een gids, langs verschillende lokale restaurants waar je zelf niet zo snel naar binnen zou lopen. Maar voordat we dat gingen doen zaten we bij het hostel en het was free beer night. Dus er kwam een grote fust en die werd op straat gezet er stonden allemaal krukjes om heen waar je op kon zitten. Er werd aan ons gevraagd of we er ook bij kwamen zitten om gratis bier te drinken en dit konden we natuurlijk niet afslaan. Omdat we in de middag niet geluncht hadden hakte het bier er aardig in. Toen het bijna tijd was zijn we naar het begin punt van de tour gelopen, om de foodtour te doen. De tour bestond uit 7 restaurants en in elk restaurant aten we iets wat traditioneel vietnamees was. De tour is echt een aan rader om te doen, omdat de gids leuke dingen kan vertellen over het eten en omdat zoals ik al zei je in restaurants komt waar je niet zo snel naar binnen zou lopen. Sommige gerechten zou ik ook niet zo snel bestellen maar het smaakte allemaal erg lekker.

Sappa,
We gingen met een slaapbus van Hanoi naar Sappa, een slaapbus houd in dat er geen stoelen maar dat er bedden zijn. Het enigen nadeel van deze bedden is dat ze gemaakt zijn voor Aziaten dus ze zijn net te klein voor mij. Eenmaal aangekomen in Sappa, was het aan het regenen. We hoorde van mensen dat het best vaak regent in Sappa omdat je zo hoog in de bergen zit en het nog regenseizoen was. We hadden geen hostel geregeld, dus we moesten door de regen gaan zoeken naar een hostel. Na een tijdje door de regen gelopen te hebben, waren we er klaar mee en zijn we maar een hotel binnen gelopen. En als je met z'n tweeën bent is een hotel ook niet echt duurder dan een hostel. Nadat we onze spullen gedropt en we geluncht hadden zijn we naar een park gelopen boven op een berg. De ingang van de berg was boven aan een hele lange trap. Toen we eindelijk boven waren, vroeg de meneer bij de ingang om onze ticket. Wij dachten dat we die ergens boven aan de trap konden kopen maar het bleek net voor de trap te zijn. En konden we de trap weer naar beneden lopen om hem vervolgens weer te beklimmen. Het park stond vol met rotsen. Het pad liep naar de top van de berg en leidde ons soms door rotsspleten heen( zie de foto's). Die spleten waren af en toe zo klein dat je je afvroeg of je nog wel goed liep. Boven op de top begon het weer al wat beter te worden en af en toe brak het open en had je een mooi uitzicht over de vallei en over Sappa.

De volgende morgen waren we vroeg opgestaan omdat we te voet de omgeving wilde verkennen. Ons plan was om naar het dorpje Cat Cat te lopen. De receptioniste van het hotel zei dat we geluk hadden omdat het vandaag de hele dag droog zou blijven. Het dorpje lag in het dal dus het eerste stuk was makkelijk lopen want dit was allemaal berg afwaarts. toen we in het dorpje waren kwamen er allemaal verkopers naar ons toe die ons van alles probeerde aan te smeren. Nadat we die van ons af hadden geslagen zijn we door gelopen. Het dorpje ziet er erg mooi uit, maar het was wel een beetje toeristische. na wat foto's gemaakt te hebben, hebben we onze weg vervolgt door de rijstvelden. Dit was een route die niet veel mensen lopen dus het was lekker rustig. De rijst velden liggen in het dal dus de route was groten deels vlak. na twee uur door de rijst velden gelopen te hebben, wilde we weer terug naar Sappa. Maar hiervoor moesten we eerst nog een stuk berg op lopen. Net voordat we dat wilde doen begon het te regenen. Het pad begon langzaam vol te lopen met water door de regen en was ook gelijk een stuk moeilijker te bewandelen. Uiteindelijk zijn we weer boven gekomen en vonden we dat we wel een lekkere vette hap als lunch hadden verdient.  

Ha Long Bay
Moment van schrijven: Het is vandaag de tweede dag van onze Ha Long bay tour. Ik zit nu op een eiland en de zon is net ondergegaan, het is nog licht maar het begint nu toch langzaam te schemeren. Het eiland is niet heel groot en heeft een mooi wit strand. Ha Long Bay is echt een aanrader om naar toe te gaan als je in Vietnam bent en zeker als je van Hanoi komt. Het is hier namelijk zo rustig en je kan er ook lekker bijkomen op het strand.

Gisteren(eerste dag van de tour) 
We hadden de tour geregeld via het hostel. We werden in de ochtend op gehaald door een bus die ons na vier uur rijden afzetten in de haven in ha long bay. daar lag een kleine boot op ons te wachten en die zou ons brengen naar het cruise schip. We kregen voor de lunch onze hutten aangewezen en de regels te horen. Na de lunch kregen we een Kano en gingen we een stuk kanoën. tijdens het kanoën hoorde je geen boten meer en werd het stil en het enige wat je nog hoorde was het geluid van de natuur. Je hoorde de vogels fluiten, de golven tegen de rotsen slaan en de vissen die af en toe uit het water sprongen. tijdens het kanoën vond ik het echt jammer dat ik mijn camera niet mee kon nemen omdat de natuur zo prachtig was.Na het Kanoën konden we nog even zwemmen, voordat de boot weer ging varen. We mochten van de boot afspringen en dat was 12 meter hoog. Dit is best hoog als je boven staat. Net voor het eten moesten we met z'n allen nog even naar het top dek komen voor wat bieryoga. Dit is yoga maar dan met een biertje in je hand. Tijdens het yoga viel mij op dat ik toch niet zo lenig ben als ik dacht. Het avond eten was erg lekker en een goed bodem voor de avond. na het avondeten werd de muziek harder gezet en kon de party beginnen. En ik heb de avond afgesloten met een paar potjes bierpong die ik keihard verloren had. 

De volgende dag zijn we met een kleinere boot naar het eiland gebracht waar we de nacht zouden door brengen. Ik ben op de boot in slaap gevallen omdat ik nog een kleine kater had. Dus ik heb niet veel me gekregen van de reis, maar Renske zei dat het een mooie tocht was. Ik zie dit wel op de terug weg, want ik had het bijslapen echt even nodig. Het eiland heeft twee mooie witte stranden en het uitzicht is schitterend. We hadden vandaag geen programma dus we konden lekker doen wat we wilde. Dus we hebben lekker gezwommen en in de zon gelegen. Aan het einde van de middag hebben we de kano's gepakt en hebben we de zonsondergang vanaf het water gezien. het was alleen te bewolkt om het echt goed te zien. En nu zit ik hier aan het strand de BBQ staat al aan en je kan ruiken dat er wat vis op wordt gegrild. 

De Hai van pas,
Er werd ons in Hanoi al gezegd dat we ECHT de Hai Van pas moesten rijden met de scooter.  Het was ochtend toen we de scooters gingen op halen, we moesten er vroeg zijn omdat het een flink stuk rijden was. We hadden net de scooters opgehaald en de eerste beproeving begon gelijk, we moesten de stad uitrijden. Dan merk je pas hoe druk het is op de weg en hoeveel scooters er rijden. Het ging gelukkig best soepel om de stad uit te komen. De eerste twee uur rijden zijn niet zo heel spannend, we zijn onderweg nog even gestopt om wat te drinken en toen merkte we pas dat ondanks dat we ons hadden ingesmeerd dat we toch wel een beetje verbrand waren. Na nog een uur rijden zijn we gaan lunchen in een plaatsje net voor dat de pas begon. Na de lunch begon eindelijk het betere deel van de tocht, we gingen de bergen in. Tijdens de tocht door de bergen wil je eigenlijk overal stoppen, maar op de meeste plekken is dat niet heel handig. Het mooie van de pas is dat elke bocht je omgaat het uitzicht nog mooier is. De pas op een scooter rijden is ook zoveel beter dan met een touringcar, omdat je de pas in je eigen tempo kan doen en je ook kan stoppen waar je wilt. Plus als je over zo een mooie route rijd dan wil je dat graag zelf doen. Net na de pas rijden we Danang binnen en lijkt het op de kaart of je al bijna in Hoi an bent, Hoi an was onze eindbestemming. We hebben gekozen om het laatste deel van de route langs het strand te rijden maar na een half uur langs het strand gereden te hebben, vroeg ik me af hoever het nog was. Op dat moment reden we net langs een boordje waarop stond dat we nog 25 km moesten tot Hoi An, gelukkig waren we vroeg vertrokken. We moesten nog wel Hoi An door rijden om bij het verhuur bedrijf te komen. Nadat we de sleutels van onze scooters hadden in geleverd (er werd niet eens gecontroleerd of de scooters krassen hadden), konden we opzoek naar een slaap plaats. Ik was op internet aan het kijken en zag dat een hotel met een zwembad even duur was dan een hostel, dus de keuze was snel gemaakt. We hadden ook nog het geluk dat het verhuur bedrijf zo dicht bij het hotel was en dat ze ons wel even zouden brengen. Dus wij met al onze bagage zijn achter op de scooters gesprongen. Na het inchecken in het hotel zijn we lekker het zwembad in gedoken, want zonder rij wind merk je pas dat het toch wel een stuk warmer is dan in Hue waar we vandaan kwamen. We hadden besloten om de volgende dag lekker uit te slapen en naar het strand te gaan. 

Dus nadat we uitgeslapen wakker werden, hebben we scooters gehuurd voor €1,80 per stuk. We zijn naar het strand in Danang gereden, omdat Renske in het vliegtuig had gehoord dat het strand van Danang het mooiste strand van de wereld was. Het strand was inderdaad erg mooi. Het strand was mooi wit en er stonden palmbomen op die voor wat schaduw zorgde. Het water was helder blauw en er waren geen hoge golven. We hebben onze handdoeken onder een van de palmbomen gelegd en ik ben daar op gaan liggen en in slaap gevallen. Toen ik wakker werd was de zon al weg gedraaid en lag ik in de zon, dus ik werd zwetend wakker en ben maar gaan zwemmen om af te koelen. Maar het water was niet heel koel dus het was niet echt afkoelen, maar ja als dit punten zijn waar ik over klaag dan gaat het best goed. 

Ho Chi Minh city,
Ik had een vliegticket geboekt omdat dat goedkoper en sneller was. Nu was ik in anderhalf uur in Ho Chi Minh in plaats van 22 uur met de bus. Ik had nog heel even de overweging gemaakt om het met de bus te doen maar toen dacht ik aan de reis naar Sappa en hoe klein de bedden waren.
Het vliegtuig is net geland, de lucht is grijs en het begint langzaam te spetteren op het moment dat ik het vliegtuig uitstap. Ik dacht een klein buitje om de boel een beetje af te koelen zou niet heel erg zijn, want het is erg warm in Ho Chi Minh city. Na het ophalen van mijn bagage loop ik naar de Mac Donalds omdat ik nog niet had geluncht en ik even Wifi nodig had. Terwijl ik in de Mac Donalds zat begint het keihard te regenen en te onweren. Ik was van plan om met de bus naar de stad te gaan maar ik had niet z'n zin om de bus te gaan zoeken in de regen en ik heb een app op mijn telefoon en dat is net zoiets als uber maar dan voor Zuid- oost-Azië. De taxi chauffeur is een jongen van mijn leeftijd en begint een praatje met mij te maken. Het gesprek is er eentje zoals ik hem al vaker gevoerd heb.
Chauffeur: Where are you from?
Ik: I am from the Netherlands.
Chauffeur: Aaah Holland, Amsterdam, Marihuana!!
Ik denk wat heeft de wereld toch weer een goed beeld van ons. 
die avond was ik door het centrum aan het dwalen toen ik opeens de streetfood market tegen kwam. Dit is een plaats waar allemaal kleine restaurantjes zitten met allemaal verschillend eten en ze delen een plaats waar je kan zitten en je eten kan op eten. Ook wordt er live muziek gespeeld en ik besluit hier maar te gaan eten. Het is wel echt een streetfoodmarket voor toeristen want locals zie je er bijna niet. 

Cu Chi tunnel,
Vandaag bezoek ik de tunnels die in de Vietnam oorlog zijn gebruikt. Ik heb er voor gekozen om dit met een tourguide te doen omdat je veel meer informatie krijgt over de dingen die er tijdens de oorlog zijn gebeurt. In de bus kregen we al wat informatie over de verschrikkelijke dingen die tijdens de oorlog zijn gebeurt. Een van die dingen was Agent orange, dit is een chemische middel dat gebruikt werd om de planten in de jungle te doden. Tijdens de oorlog zeiden ze dat het middel geen kwaad kon maar na de oorlog kwamen ze er achter dat sommige kinderen uit dat gebied met een handicap werden geboren. Van al die gebeurtenissen zijn ook foto's gemaakt en deze kan je zien in het War museum van Ho Chi Min city.

De tunnels liggen in de jungle en terwijl je door de jungle loopt hoor je de geweren knallen van de schietbaan. Wetend wat hier heeft afgespeeld geeft me dit toch een raar gevoel. Terwijl we richting de schietbaan lopen en de knallen harder worden begin je ook het kruit te ruiken. We krijgen bij een van de bunkers een verhaal te horen over hoe het was en wat beide partijen motiveerde tijdens de oorlog. En als je daar zo staat met de lucht van kruit en de knallen op de achtergrond, maakt dat een diepe indruk op mij. Na het verhaal lopen we door naar de schietbaan waar we de AK-47 kunnen schieten. Dit moest ik natuurlijk ook proberen. Hier na zijn we door gelopen naar de tunnel waar we in konden. de tunnel konden we 150 meter uitlopen. uitlopen is niet het goede woord omdat de tunnels gemaakt zijn voor vietnamezen was het meer uit kruipen. Ik had vooraf al gelezen dat de tunnels iets hoger zijn gemaakt voor toeristen. Maar terwijl ik er door heen kruip vroeg ik me af hoe klein ze dan wel niet waren. 

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s