Zhangjiajie, Hong Kong

Samenvatting: Het gaat nog steeds super goed met mij. Ik heb het echt nog naar m'n zin, al mis ik wel steeds meer het westers eten. De eerste maand China was nog wel een beetje haasten omdat ik er maar 1 maand kon blijven. Ik hoop dat ik de rest van de landen iets rustiger aan kan gaan doen. Als ik terug denk aan mijn eerste maand dan is die ook echt omgevlogen. Tijdens mijn tijd in China heb ik ook aardig wat leuke mensen ontmoet en hebben we ook samen wat leuke dingen bezocht.  Het backpacken zelf zou ik aan iedereen aanraden, want het is echt fantastisch om te doen. 

Kunming railway station,
Ik vroeg me al af waarom sommige gebouwen zandzakken bij de deur hadden liggen, maar nu weet ik het. Heel de dag zag het er al uit of het ging regenen. Ik ben net binnen in het station, als het in een keer heel hard gaat regenen en onweren. Het gaat buiten zo hard te keer dat je niet meer dan 3 meter naar buiten kan kijken. De straat loopt ook langzaam vol, omdat de riolering het niet meer aan kan. De mensen die binnen komen lopen zijn echt doorweekt. Ik had een goede keuze gemaakt om eerder naar het station te gaan.
Ik heb een nachttrein en die vertrekt vanaf het normale station. Je kan wel duidelijk het verschil zien tussen de hogesnelheidstreinstations en de normale stations. Het station waar ik nu ben is vervallen en de mensen die er lopen zijn ook niet echt rijk. Dit kan je bijvoorbeeld zien aan hun bagage. Bij de hsl hebben ze koffers voor hun kleren en hier vervoeren ze hun kleren in vuilniszakken.

Zhangjiajie,
Het is al tegen drieën als ik met de trein Zhangjiajie binnen rij, ik wil naar het park boven Zhangjiajie dus ik moet nog één uur met de bus. Als ik dan eindelijk ben aangekomen in Zhangjiajie the village(dit ligt direct naast de ingang van het park) kon ik naar mijn hotel gaan lopen. Ik had hier al een hotel geboekt omdat er tegen mij gezegd was dat het druk kan zijn, de drukte wordt ook veroorzaakt omdat het een paar dagen voor 1 oktober was. Dit is een nationale feestdag en dan zijn alle Chinese vrij en gaan ze op vakantie in eigen land. Ik moest nog een klein stukje lopen naar mijn hotel, eenmaal aangekomen loop ik naar binnen en loop  naar de receptie. Er zat alleen niemand achter de balie. Na ongeveer een kwartier wachten was ik er klaar mee en ben ik een rondje door het hotel gaan lopen. Ik had eindelijk iemand gevonden, toen moest ik gaan uitleggen/ uitbeelden dat ik wilde inchecken. Ze begreep het eindelijk en ging iemand halen. Na het inchecken werd ik begeleid naar mijn kamer. Ik loop mijn kamer binnen, wat mij gelijk opvalt is dat de verf van de muur valt en er grote zwarte schimmel plekken op het plafond zitten. Ik drop mijn spullen en loop het dorpje in om te kijken of ik ergens kan avond eten. Het dorpje stelt zelf niet veel voor het bestaat uit twee straten en in een van de twee straten zitten alle restaurants. Ik kies een restaurant uit en ik probeer duidelijk te maken dat ik graag noedels wil eten. De ober knikt dat hij mij begrijpt en loopt weg. Niet veel later krijg ik mijn eten, het was alleen geen noedels maar rijst met iets van varkensvlees. Ik had geen zin om hier een punt van te maken omdat hij mij toch niet zou begrijpen. Na het eten kreeg ik de rekening en moest ik 60 yuan aftikken! Terwijl ik vaak voor maar 15 yuan kon eten. Dus ik vond dat ik duur gegeten had, na het omreken bleek dat ik voor € 7,50 had gegeten dit is best veel voor China.

Ik heb besloten om extra vroeg op te staan ondanks dat ik nog een beetje verkouden ben en ik gisteren met hoofdpijn naar bed ging. Eenmaal opgestaan kijk ik naar buiten en zie ik dat het regent. Ik heb maar twee volle dagen in Zhangjiajie, dus ik moet naar buiten om het park te zien. Ik trek mijn jas maar aan en ga op pad. Ik loop naar de entree van het park, ik laat mijn studentenkaart zien en ik bluf dat hij nog 2 jaar geldig is. De entree van het park ligt al in het dal, dus je loopt tussen de bergen het park in. Het eerste deel van de route loopt langs een rivier. De bergen om mij heen zijn zo hoog dat ik eigenlijk een andere lens nodig heb voor op mijn camera, maar het regent nog steeds dus ik kan mijn lens niet wisselen. Ik was vannacht ook nog eens vergeten om mijn camera op te laden dus ik moet snel foto's maken. Na wat kilometers door het park gelopen te hebben, stop ik voor wat dumplings. Na het eten vervolg ik mijn weg naar een lift die mij boven op een van de bergen zet. Er staat een rij voor de lift, hoe kan het ook anders het is nog steeds China. De rij van de lift moet mij denken aan een rij in een pretpark. Je staat namelijk in een gang en in die gang worden wat vrolijke liedjes afgespeeld. Eenmaal boven kan je over de bergen heen kijken en het uitzicht is echt adembenemend.
Na wat foto's genomen te hebben besluit ik door te lopen naar het volgende uitzicht punt. Terwijl ik daar naar toe aan het lopen ben, beginnen mijn schoenen en mijn jas het langzaam te verliezen van de regen. Ik besluit door te lopen omdat ik nu toch al nat ben. De uitzicht punten zijn ook erg mooi, één van die uitzichtpunten werd gebruikt in de film Avatar en ik snap ook wel waarom. De natuur en de bergen zijn zo mooi. Het begint al tegen de avond aan te lopen dus ik besluit om weer terug naar beneden te lopen. Het pad dat ik moet hebben staat meerdere keren aan gegeven maar ook in tegenstrijdige richtingen. Maar na even wat zoeken heb ik het dan eindelijk gevonden en kan ik naar beneden lopen. Toen ik terug was in het dorpje ben ik eerst naar de supermarkt gelopen en heb ik instant noedels gehaald. Dat heb ik gehaald omdat ik geen zin had om zeiknat in een restaurant te zitten en ik ook niet na het omkleden weer naar buiten wilde gaan. De tweede dag was ik iets slimmer, in plaats van meer kleren aan trekken dacht ik, ik kan beter gewoon minder aantrekken want dan kan het ook niet nat worden. Deze dag ben ik met mijn zwembroek, slippers en een poncho om mijn t-shirt droog te houden. Het was wel iets frisser maar wat nat werd mocht nat worden. 

Hong Kong, 
Om Hong Kong binnen te komen moet je een brug over die het vaste land van China met de eilanden van Hong Kong verbindt. Voor dat je de brug over kan moet je de Chinese douane door. De brug zelf is een stuk niemandsland dat zwaar bewaakt wordt. Na het oversteken van de brug en na dat ik de Hong Kongse douane door was. moest ik eerst mijn Chinese geld gaan wisselen voor Hong Kongs geld. Wat mij gelijk opvalt aan Hong Kong is dat alles ook in het Engels wordt aan gegeven en dat ik nu eindelijk de borden kan lezen. De hostels in Hong Kong zijn niet zo groot, het hostel waar ik in slaap is een appartement. Ik slaap in de slaapkamer met 12 andere. de slaapkamer is ongeveer 4 bij 5 meter en dat voor 13 man gelukkig had ik mijn oordoppen bij me. Voor het avond eten ben ik naar de pizzeria gegaan omdat ik eindelijk weer een keer westers kon eten. Ik merk bij het afreken dat Hong Kong wel wat duurder is dan China, maar ja ik ben op vakantie en de rest van de landen zijn weer wat goedkoper. 

Het is vandaag 1 oktober dit is een nationale feest dag voor China. Dit is ook goed te merken in Hong Kong het is namelijk een stuk drukker op straat. Omdat het vandaag feest is wordt er in de avond vanaf het water een vuurwerk show gegeven. Ik wil hier graag naar toe en na wat navraag waren er meer mensen uit het hostel die ook wilde gaan. Dus zijn we met een groepje vuurwerk gaan kijken vanaf de kade. Ook de show werd druk bezocht, maar gelukkig waren we een uur van te voren aanwezig om een goed plekje te hebben. De dag er na had ik met Winnie af gesproken. Zij is een meisje die ik in Chengdu ontmoet heb en ze komt uit Hong Kong. Dus ik had een local guide, ze heeft me de stad laten zien. We gingen op plekken eten die ik zelf niet zo snel had kunnen vinden. In de avond zijn we de Victoria peak opgegaan vanaf hier heb je een super mooi uitzicht over de stad en als alle lichten aan gaan, ziet het er helemaal spectaculair uit. Om op de peak te komen moet je de bus of de tram pakken. De tram is het mooiste om te doen maar omdat het "The golden week" was moest je twee uur wachten voordat je naar boven kon. Dus wij hadden maar besloten om de bus te pakken. Toen we boven waren aangekomen waren we naar het uitzicht punt gelopen om wat mooie foto's te maken. Het was wat dringen tussen de chinezen voor een goed plekje. Na wat foto's genomen te hebben, zijn we de peak rond gelopen en merkte we dat het steeds drukker werd. Het werd ook drukker bij de bus halte, dus we moesten anderhalf uur wachten voordat we met de bus naar beneden konden gaan. Winnie moest de volgende dag werken, dus ik ben toen zelf de stad gaan rond lopen en in de avond heb ik gegeten bij Tim Ho Wan. Dit is een michelinster restaurant, het eten was niet duur maar de wacht tijd was wel lang. Om binnen te komen heb ik één uur moeten wachten. Maar het eten was het wachten waard en ik ben de volgende dag terug gegaan om daar weer te gaan eten. 

Op dit moment ben ik al in Vietnam maar die verhalen post ik een andere keer. Als je wilt weten waar ik ben kan je kijken bij het kopje: kaart. Ik update dit regelmatig.