Cambodja

Het is weer even geleden sinds ik de laatste blog gepost heb. Maar hier is hij dan eindelijk! Met mij gaat het nog steeds prima. Ik bevind me op dit moment in Thailand. Ik merk wel dat het reizen een soort van normaal wordt. De indrukken die ik had in China van de steden en het landschap kon ik meer waarderen. En nu moet ik mezelf af en toe herinneren, dat wat ik zie of aan het doen ben best bijzonder is. Omdat ik niet meer zo onder de indruk ben van alles is het schrijven van de blog ook een stuk moeilijker geworden. Want ik wil de blog nog wel interessant en leuk om te lezen houden. Deze blog heb ik geschreven tot de grens met Laos. Dit is denk ik ook de laatste blog die ik ga schijven omdat ik minder dingen ga bezichtigen en meer ga duiken en feesten. Ik zal op mijn blog nog wel mijn route bijhouden en af en toe nog wat foto's erop zetten. 

Cambodja, 
Vandaag is de dag dat ik de grens over ga. ik ben op dit moment nog in Phu Quoc en ik heb geregeld dat ik met een bus en de ferry naar Cambodja kan. 

Omdat ik op een eiland zat moest ik eerst met een ferry naar het vast land gebracht worden. De boot trip duurde ongeveer 90 min. Op het vaste land stond al iemand op mijn te wachten met een bordje met mijn naam erop. Ik moest met hem mee lopen en ik werd naar een busje gebracht. het busje reed naar de grens en daar moesten we allemaal uitstappen omdat het busje niet de grens over ging. We gingen te voet de douane door. Ik had het visum laten regelen door de maatschappij die mij met het busje de grens overbracht. Dus dit koste niet heel veel moeite. Nadat ik een stempel had gekregen in mijn paspoort mocht ik Cambodja binnen waar weer een nieuw busje stond te wachten die mij naar Kampot bracht. Dit was mijn eerst bestemming in Cambodja. Terwijl ik uit het busje stap in het centrum van Kampot, komen er gelijk allemaal locals naar mij toe die willen dat ik in hun tuc tuc stap. Maar ik had nog geen cambodiaans geld dus ik moest eerst nog pinnen. Na wat zoeken had ik een pin automaat gevonden, maar nu was de vraag hoeveel ik wilde pinnen. Na wat omrekenen had ik een bedrag met heel veel nullen. Het bleken ook aardig wat briefjes te zijn want ik kon mijn portomonnee niet meer dubbel vouwen.  

De volgende de dag heb ik een scooter gehuurd en de omgeving van Kampot  verkent.  Ik had al gehoord en gezien dat de wegen niet heel goed waren. We rijden het stadje uit en rijden een weg op die niet meer van asfalt is. Het eerste stuk van die weg is best aardig en is goed te berijden. Maar naar maten we verder rijden wordt de weg steeds slechter en de kuilen steeds dieper. We hadden ook nog eens het geluk dat het geregend had en dat sommige plassen gevuld waren met water. De weg was door de regen ook nog eens super glad geworden en daardoor moeilijk te berijden. Maar we zijn er door heen gekomen we hadden wel vieze voeten en de scooter zat helemaal onder de bagger. De eerste plek die we wilde bezoeken was een grot waar je in kon. Toen we aan kwamen kwam er net een man aangelopen met een gids (de gids was een jongetje van ongeveer 12 jaar). We vroegen aan de meneer of het een beetje de moeite waard was om naar binnen te gaan. De meneer zei dat het de gangen heel klein waren en dat je af en toe ook moet kruipen. Hij zei ook dat de gids niet voor niets een kind was. Die meneer was veel kleiner dan dat wij waren dus na enig overleg besloten we om toch niet de grot in te gaan en door te rijden naar onze volgende stop. De volgende stop was de peperplantage. Hier kregen we een rondleiding over de plantage en daarna mochten wat peper korrels proeven. Na de proeverij zijn we daar ook gaan lunchen, Hier heb ik de beste Beef loklak op van heel Cambodja. Daarna zijn we weer op de scooter gesprongen en naar kep gereden. We keken op de kaart en kozen voor de snelste weg. na een half uur rijden kwamen we bij een rivier. Er was alleen geen brug, dus we moesten er door heen rijden. Ik had geen zin om helemaal om te rijden, dus ik heb gekeken wat de beste plek was om er door heen te rijden en ik ben gaan rijden. De scooter was wel weer gelijk schoon. Toen we eenmaal in Kep waren. zijn we naar het strand gereden en zijn we de zee in gesprongen. Het water was niet zo blauw en was een beetje vergelijkbaar met de Noordzee alleen wel een paar graden warmer. En toen het donker begon te worden zijn we terug gereden omdat we niet in het donker op de scooter wilde zitten.

Phnom phen, 
Ik had als tip gekregen om voordat ik  naar de Killingfields en de oude gevangenis ging. De film: First the killed my father te kijken. De film gaat over de burgeroorlog van Cambodja, maar dan door de ogen van een 5 jarig meisje. Ik vond de film best heftig en terwijl je de film kijkt krijg je een beeld van alle verschrikkelijke dingen die hier gebeurt zijn. Ik kan iedereen de film aanraden en zeker als je naar Cambodja gaat.  

Ik had een tour geboekt om de S21- gevangenis en de killingfields te bezichtigen. De eerste stop van de tour was de gevangenis. De gevangenis staat in het centrum van Phnom Phen en hier werden de mensen naar toe gebracht vlak voordat ze vermoord werden op de killingfields. Het gaat om duizenden mensen die hier gemarteld zijn en opgesloten waren. Van die duizenden mensen hebben het er maar 7 overleefd. Het gevangenis gebouw bestaat uit een U vorm en het binnenterrein is een soort parkje met een monument in het midden. Ik loop het eerste gebouw binnen, dit is het gebouw waar ze de gevangen martelden. Van die martelingen zijn foto's en schilderijen gemaakt en aan de muur van de martelkamers gehangen. Terwijl ik zo een kamer binnen loopt en ik alle marteltuigen en de schilderijen zie, krijg ik een brok in mijn keel. Je voelt ook aan de sfeer in het gebouw dat hier in het verleden verschrikkelijke dingen zijn gebeurt. Ik loop door naar het volgende gebouw, dit is het gebouw met alle cellen. De cellen zijn niet groter dan 2 vierkante meter. In sommige cellen zie je op de betonnen vloer de bloedvlekken nog zitten. In de hal van het cellen comlex hangen de verhalen van de 7 overlevers. Hier in staat wat ze allemaal hebben mee gemaakt. Het verhaal is erg indrukwekkend om te lezen. Ik loop verder naar een ander gebouw en hier binnen zit één van de 7 overlevers. Het is een oud mannetje en aan zijn gezicht kan je zien dat ze hebben geleden. Ik vind het erg knap dat hij hier nog wil zitten en de toeristen informatie wil geven over deze plek.  

Na de gevangenis ging de tour naar de killingfields, Dit is de plek waar ze de gevangen heen brachten om ze vervolgens te executeren. Bij de killingfields kon je een audioguide huren. Dit heb ik gedaan omdat ik er wel wat meer informatie over wilde hebben. Ook bij de killingfields kan je voelen dat er verschrikkelijke dingen zijn gebeurt in het verleden. Alle mensen die er rond lopen praten bijna niet en als ze dat doen dan doen ze dat fluisterend. Terwijl ik bij een van de massa graven sta, verteld de audioguide me de verschrikkelijke manieren waarmee ze volwassenen en kinderen vermoorden. Ik zal jullie voor de rest de details besparen. Ik vond het erg indrukwekkend om over de killingfields heen te lopen. Het gevoel wat de killingfields mij gaf vind ik moeilijk om op te schrijven.  

Ankor wat, 
Dag 1 
Ik had gehoord dat de Ankor wat tempels erg groot zijn en dat de beste manier om ze te bezoeken per fiets is. Dus ik heb een fiets gehuurd en ik kon de rit naar Ankor wat beginnen. Vanaf Siem Reap(de plaats waar ik verbleef) is het ongeveer 9 kilometer fietsen. Om dat het de eerste dag was dat ik de tempel ging bezoeken moest ik om fietsen, om een kaartje te kopen bij de ticket office. De ticket office had dertig kassa's en ze waren bijna allemaal open en ik moest nog in de rij staan om een ticket te krijgen. Er zijn dus best veel toeristen die Ankor wat gaan bezoeken. Na ongeveer een half uur fietsen vanaf de ticket office heb ik de eerste tempel bereikt. De eerste tempel die ik ga bezoeken is gelijk de grootste en de bekendste. Het is nog vroeg en nog niet super warm maar het zweet staat me al op mijn rug. Dit komt omdat je door de jungle fietst en de luchtvochtigheid best hoog is. Het pad naar de tempel leid is een pad door de bossen en doet mij een beetje denken alsof je over de veluwe loopt. Ik had niet echt een kaart nodig om bij de tempel te komen ik kon gewoon alle toeristen volgen. Naarmate ik het pad verder afloopt, Begin ik de tempel door de bomen te zien. De tempel is deels vervallen en de natuur groeit er door heen. Dit doet mij erg denken aan de tempels in de indiana jones films. Ondanks dat er zoveel toeristen zijn, voelt het wel alsof ik de enige ben. Dit komt doordat er een bepaalde stilte in de tempel hangt. In de tempel kan je ook nog met een trap naar boven, hiervoor worden alleen niet te veel mensen toegelaten dus ik kan weer in de rij gaan staan. Als ik eenmaal aan de beurt ben kan mijn klim naar boven beginnen. Het is een hele steile trap die ik op moet klimmen in de volle zon. Boven op de tempel is het uitzicht echt super mooi. De combinatie van van de tempel en de natuur die er door heen groeit is erg mooi. Zoals ik al eerder zei, lijkt het net alsof het heel stil is. Ik neem dan ook rustig de tijd om van het uitzicht te genieten. Nadat ik weer naar beneden ben gegaan, vervolg ik mijn weg naar de andere kant van de tempel, hier is ook de tuin en in de tuin staan nog wat ruïnes. Terwijl ik door de tuin loop waar geen schaduw meer is, begin ik toch wel dorst te krijgen. Dus ik zoek een tentje op waar ze een koud drankje verkopen. Als ik ben afgekoeld zoek ik mijn fiets weer op om naar de volgende tempel te fietsen. De volgende tempel die ik ging bezoeken was de tempel waar ze Lara Croft's Tomb raider hebben opgenomen. En omdat mijn vader een groot Angelina Jolie fan was (en zeker in een strak leer pakje), Heb ik deze film elke keer als hij op de tv was gezien. Bij de ingang van de tempel staat een bewaker en die bied mij aan om me rond te leidde in de tempel voor een kleine vergoeding. Ik besluit om er maar een keer geld tegen aan te gooien en de rond leiding te nemen. het kostte me wel 3 euro voor een rondleiding van een uur. Het was volgens mij niet de eerste keer dat hij toeristen rond leidde. Want bij elke plek waar we stopte zei hij hoe ik mijn foto moest maken. Dus ik heb maar braaf naar hem geluisterd. Nadat we de tempel door waren gelopen was ik weer helemaal nat van het zweet en besloot ik om eerder terug te gaan om even lekker af te koelen in het zwembad. 

Dag 2  
Ik had mijn wekker vroeg gezet omdat ik de zonsopkomst wilde zien in ankor wat. De wekker ging om 5 uur, ik dacht dat ik hem wel een keertje kon snoozen. Maar ik had de wekker iets te vaak gesnoozed dus was ik te laat voor de zonsopgang. Dus heb ik mijn ogen maar weer dicht gedaan en heb ik lekker uitgeslapen tot 11 uur. Vandaag was de dag dat ik het meesten moest fietsen. Dus na een stevig ontbijt, (Lees friet en een hamburger) ben ik weer op de fiets gesprongen en naar ankor wat gefietst. Ik ben expres wat later weg gegaan omdat ik de zonsondergang ook wilde zien bij de tempels. De tempels die ik vandaag ging bezichtigen zijn niet zo spectaculair als de grootste tempel maar zijn nog steeds het bezoeken waard. Ik heb niet veel opgeschreven over deze dag en daar heb ik nu 1 maand later tijdens het uittypen van het verhaal spijt van.